Το υπουργείο περιβάλλοντος και ενέργειας έθεσε στις 7/7 σε διαβούλευση το νομοσχέδιο για την ανάπτυξη και λειτουργία των υπεράκτιων αιολικών πάρκων (ΥΑΠ).
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο ορίζεται η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) ως φορέας διαχείρισης για την εκπόνηση τεχνικών μελετών που αφορούν τον προσδιορισμό και την οριοθέτηση των περιοχών ανάπτυξης. Η θέσπιση των περιοχών θα γίνεται με προεδρικό διάταγμα.
Οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές από την άλλη, θα πρέπει να υποβάλλουν αίτηση μελέτης των θαλάσσιων περιοχών για τις οποίες ενδιαφέρονται στην ΕΔΕΥ συνοδευόμενη από μια εγγυητική επιστολή ύψους 10.000 ευρώ ανά μεγαβάτ και εκείνη με τη σειρά της θα αναλαμβάνει τη διαδικασία έκδοσης της άδειας.
Απαραίτητες προϋποθέσεις βέβαια για παραχώρηση της άδειας μελέτης θα είναι η τεχνική και οικονομική φερεγγυότητα του αιτούντος. Πιο συγκεκριμένα, θα πρέπει οι ενδιαφερόμενοι να διαθέτουν 10ετή τουλάχιστον εμπειρία στη λειτουργία αιολικών και ένα κύκλο εργασιών τουλάχιστον 2 δις. ευρώ. Η άδεια εκδίδεται ή απορρίπτεται εντός 30 ημερών.
Για τη συνέχεια της διαδικασίας, το νομοσχέδιο προβλέπει πως ο φορέας Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων, εντός δύο ετών από τη λήξη του πρώτου κύκλου αιτήσεων, θα θέτει σε δημόσια διαβούλευση τις περιοχές εγκατάστασης υπεράκτιων αιολικών πάρκων. Επίσης, εντός τεσσάρων μηνών από την έκδοση της υπουργικής απόφασης που θα καθορίζει τις επιμέρους περιοχές εγκατάστασης, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) θα προκηρύσσει διαγωνισμό υποβολής προσφορών για τη χορήγηση λειτουργικής ενίσχυσης. Το κριτήριο επιλογής επενδυτή θα είναι η χαμηλότερη τιμή προσφοράς σε ευρώ ανά μεγαβατώρα για την αποζημίωση της παραγόμενης ενέργειας.
Τέλος, τα έργα Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων που εντάσσονται σε καθεστώς λειτουργικής ενίσχυσης θα συνάπτουν Σύμβαση Λειτουργικής Ενίσχυσης Διαφορικής Προσαύξησης (ΣΕΔΠ) για 20 χρόνια.
Το προς διαβούλευση νομοσχέδιο αποτελεί σημαντικό βήμα για την περεταίρω διείσδυση των ΑΠΕ στο ελληνικό ενεργειακό μείγμα, καθώς μέχρι τώρα δεν υπήρχε κάποιο υπουργικό πλάνο για τον προσδιορισμό και την οριοθέτηση των θαλάσσιων περιοχών με σκοπό την εκμετάλλευση τους για έργα Υπεράκτιων Αιολικών. Αυτό, σε συνάρτηση με τεχνικές αλλά και πολιτικές δυσκολίες, καθιστούσε αδύνατη την εκπόνηση τέτοιου είδους έργων.
Από την άλλη πλευρά, η γεωγραφική θέση της χώρας και το αιολικό δυναμικό στα ελληνικά νησιά, όπως ακόμη και η περιορισμένη διαθέσιμη γη στην ηπειρωτική Ελλάδα, σε συνδιασμό με τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών και την έλλειψη διαθέσιμου χώρου στο δίκτυο, αποτελούν βασικές αιτίες ανάπτυξης υπεράκτιων αιολικών έργων.
Αιολικό Δυναμικό Ελλάδα
