Γράφει ο Χρήστος Κουγιεβετόπουλος, υπεύθυνος εργασιών στη Wattcrop.
Μετά την κλιμακούμενη ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτέλεσαν σημείο εστίασης για να συμβάλουν στην επίλυση της τρέχουσας κατάστασης και να παρέχουν ένα ασφαλές απόθεμα στο σημερινό ενεργειακό μείγμα. Τα πλεονεκτήματα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας όσον αφορά την παροχή λύσεων στο πρόβλημα είναι ήδη γνωστά, με κυριότερο τη δυνατότητα ταχείας ανάπτυξης και παραγωγής καθαρής ενέργειας σχετικά γρήγορα σε σύγκριση με άλλες μορφές παραγωγής ενέργειας. Η ανάπτυξη τέτοιων έργων συμβάλλει επίσης στην επίτευξη μιας οικονομίας ουδέτερης ως προς τους υδατάνθρακες και στην εξασφάλιση της επίτευξης του φιλόδοξου στόχου της ΕΕ για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε ποσοστό 32% έως το 2030, ή πιο φιλόδοξων στόχων που εξετάζονται τώρα σύμφωνα με το παρακάτω γράφημα.
Διαβάζοντας τα παραπάνω, θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι τα έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας πρέπει να αναπτυχθούν άμεσα και μαζικά, ωστόσο, δεδομένου ότι η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να συμβαδίζει με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, προκύπτει ένα άλλο πρόβλημα. Τα έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας δεν μπορούν πάντα να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια όταν υπάρχει ζήτηση γι’ αυτήν, καθώς επηρεάζεται από την ώρα της ημέρας που υπάρχει ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας και τις καιρικές συνθήκες. Για παράδειγμα, στην περίπτωση της ηλιακής ενέργειας, η μέγιστη παραγωγή είναι συνήθως τις μεσαίες ώρες της ημέρας, αλλά η μεγαλύτερη αιχμή της ζήτησης είναι συχνά το βράδυ. Επιπλέον, πολλές χώρες σε ολόκληρη την ΕΕ αντιμετωπίζουν προβλήματα χωρητικότητας του δικτύου και δυσκολεύονται να υποστηρίξουν την απαιτούμενη ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς παρατηρείται στροφή από την κυρίαρχη κεντρική παραγωγή ορυκτών καυσίμων σε αποκεντρωμένες μονάδες παραγωγής ενέργειας.
Η λύση για τα παραπάνω είναι ήδη γνωστή και η εφαρμογή της έχει αρχίσει σχεδόν πριν από μια δεκαετία σε ολόκληρη την ΕΕ, με τη μορφή της αποθήκευσης ενέργειας. Υπάρχουν διάφορες μορφές αποθήκευσης ενέργειας που η καθεμία έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα και μπορούν να ομαδοποιηθούν σε πέντε κατηγορίες
1. Αποθήκευση μπαταριών
2. Θερμική
3. Μηχανική
4. Υδροηλεκτρική αντλία
5. Υδρογόνο
Χωρίς να επεκταθούμε λεπτομερώς σε κάθε μία από τις κατηγορίες σε αυτό το άρθρο, οι τρεις τεχνολογίες που είναι πιθανό να χρησιμοποιηθούν μακροπρόθεσμα είναι η αποθήκευση μπαταριών (βραχυπρόθεσμη εξισορρόπηση), η υδροηλεκτρική άντληση και το υδρογόνο (μακροπρόθεσμες απαιτήσεις). Αυτό θα κάλυπτε όλα τα ενδεχόμενα και ένα εύρος από την καθημερινή διαχείριση με γρήγορη ανταπόκριση έως επιλογές μεγαλύτερης διάρκειας για πιο απρόβλεπτες διακυμάνσεις στην προσφορά και τη ζήτηση. Αναμφίβολα, η εξισορρόπηση των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας και η εξοικονόμηση ενέργειας παρέχουν ένα μέσο για την ανάπτυξη περισσότερων έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς και για την εισαγωγή αποδοτικότητας σε υπερφορτωμένα δίκτυα.
Η αποθήκευση ενέργειας έχει την ικανότητα να δώσει λύσεις σε πολλά προβλήματα και τη δυνατότητα να μειώσει τις επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης, εισάγοντας αποδοτικότητα και σταθεροποιώντας το δίκτυο, διασφαλίζοντας την επίτευξη του φιλόδοξου στόχου για ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα και παρέχοντας αποδοτικότητα κόστους για την παροχή ενέργειας στους τελικούς καταναλωτές.